ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับดิรฮัมของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

ดิรฮัมของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (UAE Dirham/United Arab Emirates dirham/درهم إماراتي) มาตรฐานสัญลักษณ์: AED

รหัส ISO 4217

รหัส ISO 4217 คือ AED ดิรฮัม (Dirham) มีชื่อย่อไม่เป็นทางการว่า "DH" หรือ "Dhs" เป็นเงินที่หมุนเวียนในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ หน่วยเงินรองคือ "ฟิลส์" (فلس‎，fils，หรือแปลว่า "ฟิล") โดย 1 ดิรฮัม = 100 ฟิลส์

ธนาคารกลางของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

ธนาคารกลางของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์เรียกว่า ธนาคารกลางของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (Central Bank of the United Arab Emirates) รับผิดชอบในการออกดิรฮัมของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (Dh)

ธนบัตรและเหรียญ

ธนบัตรในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์มี 6 ชนิด คือ 5, 10, 50, 100, 200, 500 ดิรฮัม นอกจากนี้ ยังมีเหรียญ 1, 5 ดิรฮัม และ 1, 5, 10, 25, 50 ฟิลส์ ระบบหน่วยเงินรองของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์แตกต่างจากประเทศอาหรับส่วนใหญ่ โดยใช้ระบบร้อย (1 ดิรฮัม = 100 ฟิลส์) แทนที่จะเป็นระบบย่อย

ประวัติความเป็นมาของสกุลเงิน

สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์เคยเป็นรัฐอารักขาของอังกฤษ ใช้รูปีอินเดียพิเศษ ก่อนจะแก้ไขใช้เงินสกุลริสล่าของซาอุดีอาระเบียในวันที่ 16 มิถุนายน 1966 และภายในปีเดียวกันได้เปลี่ยนมาใช้รูปีของกาตาร์/ดูไบ ต่อมาในวันที่ 2 ธันวาคม 1971 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการ แต่ยังไม่ได้ออกเงินตราของตนเอง โดยใช้เงินดีนาร์ของบาห์เรน (1 ดีเนอร์มีค่า 1.86621 กรัมทอง) และรูปีของกาตาร์/ดูไบ (1 รูปีมีค่า 0.86621 กรัมทอง)

การออกเงินดิรฮัม

ในวันที่ 19 พฤษภาคม 1973 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้ออกสกุลเงินดิรฮัมอย่างเป็นทางการ โดยอัตราแลกเปลี่ยนคือ 3.947 ดิรฮัมต่อ 1 ดอลลาร์ และ 10 ดิรฮัมต่อ 1 ดีน์ของบาห์เรน ต่อมามีการเปลี่ยนแปลงมูลค่าของดิรฮัมในปี 1978 และมีการเชื่อมโยงกับสิทธิพิเศษในการถอนเงินซึ่งในเดือนสิงหาคม 1978 อัตราแลกเปลี่ยนกลางลดลง 7.25% และในเดือนพฤษภาคม 1979 การแลกเปลี่ยนดิรฮัมกับดีนาร์ของบาห์เรนและรูปีของกาตาร์ก็ถูกยุติ

การออกธนบัตรใหม่

ในปี 1982 ธนาคารกลางยูเออีได้ออกธนบัตรใหม่ที่มีมูลค่าตั้งแต่ 5, 10, 50, 100 ดิรฮัม และได้เพิ่มธนบัตรมูลค่า 200 ดิรฮัมเข้าสู่ระบบ แม้ธนบัตรใหม่จะออกมาแต่ยังคงมีการใช้ธนบัตรรุ่นเก่าที่ออกในปี 1973 ร่วมกันอยู่