การป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยน

การป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยนมีความหมายว่า การ采取มาตรการที่จำเป็นเพื่อลดหรือลบล้างปัจจัยหรือเงื่อนไขที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงนี้ ประเทศของเรามีวิธีการที่ใช้บ่อยดังนี้:

1. การเลือกสกุลเงินในการทำธุรกรรมอย่างถูกต้อง

① ในการทำธุรกิจระหว่างประเทศหากจำเป็นและทำได้ ควรใช้สกุลเงินท้องถิ่นเป็นสกุลเงินในการชำระเงินของสัญญา

② ในกรณีที่จำเป็นต้องใช้เงินตราต่างประเทศ ควรเลือกสกุลเงินที่มีเสรีในการแลกเปลี่ยนในตลาดการเงินระหว่างประเทศ เช่น ดอลลาร์สหรัฐ เยน เป็นต้น

③ สกุลเงินที่สามารถแลกเปลี่ยนได้อย่างเสรีนั้น มีการแบ่งประเภทเป็น 'เงินอ่อน' และ 'เงินแข็ง' ซึ่งหมายถึงเงินบางประเภทมีแนวโน้มที่จะเสื่อมค่าลง ในขณะที่บางประเภทมีแนวโน้มที่จะราคาเพิ่มขึ้น เมื่อเลือกเงินในการทำธุรกรรม ควรเน้นการรับเงินเป็นสกุลเงินแข็งที่มีแนวโน้มหรือจะขึ้นราคา และการจ่ายเงินควรเลือกใช้เงินอ่อนที่มีแนวโน้มจะเสื่อมค่า

④ เนื่องจากในการทำธุรกรรมเศรษฐกิจระหว่างประเทศ การใช้เงินแข็งจะเป็นประโยชน์ต่อลูกค้า (ผู้รับเงิน) หรือเจ้าหนี้ แต่จะไม่เอื้อประโยชน์ต่อผู้จ่ายเงิน (ผู้มีหนี้) และการใช้เงินอ่อนจะเป็นผลเสียต่อลูกค้า (ผู้รับเงิน) หรือเจ้าหนี้ แต่อาจจะเป็นที่ได้เปรียบสำหรับผู้จ่ายเงิน (ผู้มีหนี้) ดังนั้นในระหว่างการเจรจาทางเศรษฐกิจกับต่างประเทศ เป้าหมายของทั้งสองฝ่ายจะตรงกันข้าม หากทั้งสองฝ่ายไม่สามารถตกลงกันได้ ควรเลือกใช้วิธีการที่ผสมผสานระหว่างเงินอ่อนและเงินแข็งที่ร่วมกันรับผิดชอบความเสี่ยง

2. ใช้วิธีการโอนเงินเพื่อการชำระหนี้

3. การใช้เงื่อนไขการคุ้มครองอัตราแลกเปลี่ยน

เงื่อนไขการคุ้มครองอัตราแลกเปลี่ยนมีสองประเภท:

① ในระหว่างการทำสัญญาการค้าควรกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนให้ชัดเจน หากภายหลังอัตราแลกเปลี่ยนเปลี่ยนแปลง จะต้องชำระเงินตามอัตราที่กำหนดในสัญญา

② ในการทำสัญญาการค้า จะไม่กำหนดอัตราแลกเปลี่ยนในการชำระเงิน แต่ต้องระบุว่าในกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน ทั้งสองฝ่ายจะต้องรับผิดชอบความเสียหายครึ่งหนึ่ง

4. ใช้สกุลเงินจากประเทศที่สามหรือ "ตะกร้าสกุลเงิน" ในการกำหนดผลลัพธ์

5. การใช้การซื้อขายอัตราแลกเปลี่ยนแบบทันทีเพื่อป้องกันความเสี่ยง

6. การใช้การกู้ยืมในการป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยน

7. การใช้การซื้อขายอัตราแลกเปลี่ยนแบบฟอร์เวิร์ดในการป้องกันความเสี่ยง

8. การใช้การซื้อขายออปชั่นในการป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยน

9. การใช้การทำสัญญาแลกเปลี่ยน (Swap) เพื่อป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยน

10. การใช้บริการ "ฟอร์เฟตติ้ง" เพื่อป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยน

11. การชำระเงินล่วงหน้าหรือเลื่อนการชำระเงินของอัตราแลกเปลี่ยน

12. การเข้าร่วมการประกันความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน

① การจัดการความเสี่ยงในแบบกระจายหนี้

② การจัดการโครงสร้างเจ้าหนี้ที่มีเหตุผล

③ การจัดการที่สัมพันธ์กันระหว่างเจ้าหนี้และหนี้สิน