บทนำทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงิน

ทฤษฎีการลงทุนเกินแบ่งออกเป็นสองประเภทคือ ทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงิน และทฤษฎีการลงทุนเกินที่ไม่ใช่สกุลเงิน โดยผู้สนับสนุนหลักคือ ฮาเยค (F.A. Hayek) จากสำนักความคิดของออสเตรีย ซึ่งในปี 1929 ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ "ทฤษฎีสกุลเงินและวัฏจักรเศรษฐกิจ" โดยได้อธิบายระบบความสัมพันธ์ระหว่างอัตราดอกเบี้ยที่สมดุลย์และอัตราดอกเบี้ยจริงเพื่ออธิบายวัฏจักรเศรษฐกิจ。

ลักษณะพื้นฐานของทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงิน

ลักษณะพื้นฐานของทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงิน คือการมองว่าการขยายเครดิตของ authorities ทางการเงินเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ความสมดุลในระบบเศรษฐกิจเสียหาย ซึ่งนำไปสู่การขยายตัวทางเศรษฐกิจและ ส่งผลให้เกิดวิกฤติและภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ หากไม่มีการขยายเครดิต โครงสร้างการผลิตจะไม่เกิดความไม่สมดุลและวิกฤตจะไม่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ทฤษฎีนี้ไม่ได้มองว่าวิกฤติเป็นเพียงปรากฏการณ์ทางการเงินเท่านั้น。

ผลกระทบจากการขยายของเครดิต

ทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงินชี้ว่าหากธนาคารขยายเครดิตจนทำให้อัตราดอกเบี้ยในตลาดต่ำกว่าดอกเบี้ยธรรมชาติ จะทำให้เกิดการลงทุนจากธุรกิจที่ทำให้ความต้องการวัตถุดิบ (เช่น วัสดุก่อสร้างและเครื่องจักร) เพิ่มขึ้น。สิ่งนี้ทำให้เกิดการได้งานจากการจ้างงานเต็มที่ในภาวะเศรษฐกิจเปิด ซึ่งนำไปสู่การลดปริมาณการผลิตและเพิ่มขึ้นของราคาสินค้าในกลุ่มสินค้าบริโภค。

ผลกระทบเพิ่มเติม

เมื่อเครดิตที่ธนาคารขยายกลายเป็นรายได้ของผู้บริโภค ผู้บริโภคจะกลับไปใช้จ่ายตามที่เคยทำมาก่อน ส่งผลให้ความต้องการสินค้าที่บริโภคเพิ่มขึ้นเร็วกว่าความต้องการวัสดุผลิต ระบบเศรษฐกิจจึงเกิดความไม่สมดุลในด้านการผลิต。นอกจากนี้ ธนาคารมีข้อจำกัดทางกฎหมายหรือวิธีการทำธุรกิจ ดังนั้นไม่สามารถขยายเครดิตได้ไม่จำกัด นี่คือเหตุผลที่ทำให้เกิดการขาดแคลนทุนทางการเงิน。

บทสรุปของทฤษฎีการลงทุนเกิน

โดยรวมแล้ว ทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงินเป็นการวิเคราะห์ที่เชื่อมโยงเหตุการณ์ทางเศรษฐกิจต่างๆ โดยเฉพาะการทำให้เกิดวิกฤตการณ์จากการขยายเครดิตของธนาคาร ซึ่งนำไปสู่ความไม่สมดุลในโครงสร้างการผลิตทั้งในส่วนของการผลิตสินค้าทุนและการผลิตสินค้าบริโภค。ทฤษฎีนี้มีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการวิเคราะห์ความไม่สมดุลในด้านนี้。

นวัตกรรมของทฤษฎีการลงทุนเกินของสกุลเงิน

ทฤษฎีนี้ชี้ให้เห็นถึงวงจรการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการขยายและลดขยายเครดิตของธนาคาร โดยเฉพาะความไม่สมดุลในโครงสร้างการผลิตในกลุ่มสินค้าทุนและสินค้าบริโภค ซึ่งมีความสำคัญต่อการทำวิจัยในด้านเศรษฐศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการนำเสนอความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจในช่วงที่มีการขยายตัวและอดทนต่อวิกฤตต่างๆ。