ภาพรวมของทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับอุปทานเงิน

หัวหน้าทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับอุปทานเงินคือศาสตราจารย์เจมส์ โทบิน (James Tobin) แห่งมหาวิทยาลัยเยลสหรัฐอเมริกา ผู้แทนบุคคลสำคัญยังรวมถึงจอห์น เกลีย์ (John Geary) และเอ็ดเวิร์ด ชอว์ (Edward Shaw) ทฤษฎีใหม่ได้สร้างการเปลี่ยนแปลงในขอบเขตของธนาคารเชิงพาณิชย์กับสถาบันการเงินกลางอื่น ๆ และความแตกต่างระหว่างเงินและสินทรัพย์ทางการเงินอื่น ๆ ก็กลายเป็นมัวร์ขึ้น ผู้สนับสนุนทฤษฎีใหม่ใช้วิธีวิเคราะห์ที่มองว่าแนวคิดเกี่ยวกับเงินเป็นเหมือนทฤษฎีของพอร์ตการลงทุน โดยวิพากษ์วิจารณ์มุมมองที่ว่าวิธีการที่เป็นที่ยอมรับของทฤษฎีอุปทานเงินนั้นเงินอาจถูกควบคุมโดยธนาคารกลางว่าเป็นตัวแปรภายนอกที่ควบคุมได้ แต่พวกเขามีความคิดเห็นว่าเงินเป็นตัวแปรภายในที่สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของธนาคารและหน่วยเศรษฐกิจอื่น ๆ

เน้นที่ความต้องการเงิน

พวกเขามุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างอุปสงค์และอุปทานของสินทรัพย์ทั้งหมด อัตราผลตอบแทน และการเข้าถึงเครดิต พวกเขาเชื่อว่าจำนวนเงินที่กู้ยืมและจำนวนเงินที่กู้ยืมซึ่งรวมถึงธนาคารทั้งหมดนั้นขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบระหว่างต้นทุนขอบและผลตอบแทนขอบ

จุดเด่นที่สำคัญของทฤษฎีใหม่นี้

ทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับอุปทานเงินมีคุณสมบัติใหม่ที่สำคัญสองประการ:

1. ให้ความสำคัญอย่างมากต่ออัตราดอกเบี้ยและอิทธิพลของความต้องการเงินต่ออุปทานเงิน
2. เน้นบทบาทของสถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคารในการมีอิทธิพลต่ออุปทานเงิน

มุมมองหลักของทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับอุปทานเงิน

ทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับอุปทานเงินหรือมุมมองใหม่ เป็นการตั้งคำถามกับทฤษฎีก่อนหน้านี้เกี่ยวกับอุปทานเงิน โดยมีมุมมองหลักประกอบด้วย:

1. สถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคารมีความสามารถในการสร้างเครดิตและสร้างเงินฝาก
2. ความสามารถของสถาบันการเงินในการสร้างเงินฝากจริง ๆ แล้วขึ้นอยู่กับสภาพการดำเนินงานของเศรษฐกิจและระดับการพัฒนาเศรษฐกิจ
3. อัตราส่วนสำรองตามกฎหมายของธนาคารกลางไม่ใช่มาตรการเดียวในการควบคุมการขยายตัวของเงิน
4. เป้าหมายและวิธีการควบคุมการเงินมหภาคควรเปลี่ยนแปลง