การแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ

การแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศคือกระบวนการที่ผู้ถือรายได้เงินตราต่างประเทศขายเงินตรานั้นให้กับธนาคารที่กำหนด โดยธนาคารที่กำหนดจะจ่ายเงินในสกุลท้องถิ่นที่เทียบเท่าตามอัตราแลกเปลี่ยนที่กำหนด การแลกเปลี่ยนเงินตรามีหลายรูปแบบ เช่น การแลกเปลี่ยนเงินตราบังคับ, การแลกเปลี่ยนเงินตราตามความประสงค์ และการแลกเปลี่ยนเงินตราโดยมีขีดจำกัด

วิธีการแลกเปลี่ยนเงินตรา

วิธีการแลกเปลี่ยนเงินตราคือวิธีที่ผู้ส่งออกสินค้าหรือผู้แทนของเขาผ่านธนาคารเพื่อรับและแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ วิธีการแลกเปลี่ยนเงินตราแบ่งออกเป็นการชำระเงิน, การเรียกเก็บเงิน, และการใช้เอกสารเครดิต

การชำระเงิน

การชำระเงินรวมถึง:

(1) เช็คเงินสด (M/T): ผู้ซื้อจะจ่ายเงินให้กับธนาคารที่ตั้งอยู่ในประเทศผู้ซื้อ และธนาคารจะส่งเอกสารการชำระเงินไปยังธนาคารในประเทศผู้ขาย

(2) การโอนเงินผ่านระบบโทรเลข (T/T): ธนาคารในประเทศผู้ซื้อจะส่งเอกสารการชำระเงินโดยตรงตามคำขอของผู้ซื้อ

(3) หนังสือสั่งจ่าย (D/D): ผู้ซื้อจะซื้อหนังสือสั่งจ่ายจากธนาคารเพื่อส่งไปยังผู้ขาย ซึ่งผู้ขายหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายสามารถใช้หนังสือดังกล่าวเพื่อถอนเงินจากธนาคารที่เกี่ยวข้องในประเทศผู้ขาย

การเรียกเก็บเงิน

การเรียกเก็บเงินรวมถึง:

(1) การชำระเงินเมื่อมีเอกสาร (D/P): ผู้ขายจะทำการมอบหมายให้ธนาคารเรียกเก็บเงิน โดยเอกสารจะถูกส่งให้เฉพาะเมื่อผู้ซื้อได้ชำระเงินครบถ้วน

(2) การชำระเงินเมื่อรับการตรวจสอบ (D/A): ผู้ซื้อจะสามารถรับเอกสารได้เมื่อตรวจสอบแล้ว แต่จะต้องชำระเงินเมื่อถึงกำหนด

เอกสารเครดิต (L/C)

เอกสารเครดิตคือเอกสารที่ธนาคารออกเพื่อรับรองการชำระเงินระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย เมื่อผู้ขายส่งเอกสารที่ตรงตามข้อกำหนดของเอกสารเครดิต ธนาคารจะรับประกันการชำระเงิน

วิธีการแลกเปลี่ยนเงินตราสำหรับการส่งออก

ในธุรกิจการส่งออกของประเทศเรา ในการใช้เอกสารเครดิตที่ผ่านการตรวจสอบ มักจะมีวิธีการแลกเปลี่ยนดังนี้:

(1) การรับเงินที่ชำระเรียบร้อยหรือคืนเงินโดยทันที มักเกิดขึ้นเมื่อธนาคารตรวจสอบเอกสารเรียบร้อยแล้วและส่งไปยังธนาคารในต่างประเทศเพื่อเรียกเก็บค่าใช้จ่าย

(2) การแลกเปลี่ยนเงินตราอย่างมีระบบ: เพื่อกำหนดระยะเวลาในการเรียกร้องจากธนาคารในต่างประเทศ โดยธนาคารจะมีการกำหนดระยะเวลาแลกเปลี่ยนเงินตราที่แน่นอน

(3) การเรียกเงินล่วงหน้าจากการส่งออก: ธนาคารจะซื้อหนังสือสั่งจ่ายจากผู้ขายเมื่อมีการตรวจสอบถูกต้อง

ข้อกำหนดในการแลกเปลี่ยนเงินตรา

หน่วยงานภายในประเทศที่ได้รับรายได้จากการซื้อขายต้องทำการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศตามข้อกำหนด ดังนี้:

1. รายได้จากการส่งออกหรือการลงโฆษณาในต่างประเทศ

2. รายได้จากการชนะการประมูลในระดับนานาชาติ

3. รายได้จากการขายสินค้าปลอดภาษีภายในประเทศ

4. รายได้จากการให้บริการในหลายสาขา เช่น การขนส่ง การโฆษณา

5. รายได้จากหน่วยงานที่มีอำนาจหน้าที่

6. รายการรถยนต์ที่มีการลงทะเบียนในต่างประเทศ

7. รายได้จากการลงทุนในต่างประเทศ

8. รายได้จากการเรียกร้องค่าสินไหมทดแทน

9. รายได้จากการค้าขายอสังหาริมทรัพย์

10. รายได้จากการรับประกันเงินตราต่างประเทศ

11. รายได้จากการดำเนินธุรกิจเงินตราต่างประเทศที่มีใบอนุญาต

12. รายได้จากการบริจาค เงินช่วยเหลือจากต่างประเทศ

13. รายการเงินตราต่างประเทศตามข้อกำหนดจากหน่วยงานควบคุม

14. บริษัทต่างชาติสามารถเก็บเงินต่างประเทศได้ในจำนวนที่กำหนด