การมองการหยุดขาดทุนในการลงทุนและการเก็งกำไรอย่างถูกต้อง

ในด้านการลงทุนและการเก็งกำไร มุมมองเกี่ยวกับการหยุดขาดทุนถือเป็นทักษะและหลักการที่สำคัญ การซื้อขายที่ไม่มีการหยุดขาดทุนถือว่าเป็นการเสี่ยงที่อันตราย ในการซื้อขายด้วยเลเวอเรจ มันมีความเกี่ยวข้องกับชีวิตและความตายของเงินลงทุน หลายคนที่ขาดทุนอย่างมากไม่ขาดความสามารถในการวิเคราะห์ เทคนิคการซื้อขาย แต่ท้ายที่สุดก็มักจะพบกับความล้มเหลว ในการซื้อขายจริงก็เช่นกัน การมองไปในทิศทางที่ถูกต้อง การซื้อในทิศทางที่ถูกต้อง แต่สุดท้ายกลับไม่ทำกำไรหรือแม้แต่ขาดทุน ดูเหมือนจะมีไม่น้อย สาเหตุคืออะไร? คือการหยุดขาดทุนนั่นเอง! "ประสบความสำเร็จจากการหยุดขาดทุนและล้มเหลวจากการหยุดขาดทุน…”

การไม่ตั้งการหยุดขาดทุน

ปรากฏการณ์ที่พบบ่อยที่สุดสองประเภทเกี่ยวกับการหยุดขาดทุน: การซื้อขายทั้งหมดไม่ตั้งการหยุดขาดทุน การซื้อขายที่ประสบความสำเร็จหลายครั้งถูกทำลายโดยการสูญเสียครั้งเดียว ความสำเร็จอย่างต่อเนื่องทำให้ความรู้สึกถึงความสำเร็จของผู้ค้าเติบโตขึ้น ความตระหนักรู้ทางความเสี่ยงค่อย ๆ หายไป ขนาดการถือครองเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และมั่นใจในความตัดสินใจของตัวเองมากขึ้น แต่แท้จริงในขณะนี้อันตรายกำลังเข้าใกล้ตัวเองโดยไม่มีสัญญาณ การค้าขายไม่สามารถ 100% ประสบความสำเร็จได้ ความสำเร็จหลายครั้งทำให้เวลาที่ใช้สำหรับความล้มเหลวในอนาคตสะสม นี่ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในความตั้งใจของมนุษย์ แต่เป็นเรื่องของความน่าจะเป็น “คนที่เดินริมแม่น้ำ ย่อมไม่เปียกเท้า” ก็เพราะเหตุนี้ หากความสูญเสียเกิดขึ้น ผู้ค้าจะไม่ทันรู้ตัว และเชื่อว่าการตัดสินใจของเขานั้นไม่มีปัญหา การพัฒนาตลาดในทิศทางที่ตรงกันข้ามกับตำแหน่งเดิมคือปรากฏการณ์ชั่วคราว แต่ผลลัพธ์มักจะจบลงด้วยการขาดทุนอย่างมหาศาล หรือสูญเสียเงินที่หารายได้ด้วยความยากลำบาก

การทำงานของการหยุดขาดทุน

ปรากฏการณ์อีกประการหนึ่งคือการตั้งการหยุดขาดทุนในทุกการซื้อขาย แต่บ่อยครั้งที่การหยุดขาดทุนถูกทะลุ เมื่อการหยุดขาดทุนถูกกระตุ้น ราคาก็มักจะกลับมาสำหรับตำแหน่งเดิม ผู้ค้าจะสูญเสียอยู่ในวังวน "สร้างตำแหน่ง-หยุดขาดทุน-สร้างตำแหน่งใหม่-หยุดขาดทุนอีกครั้ง” ช่วงเวลานั้น การวิเคราะห์และการคาดการณ์ทั้งหมดไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะการหยุดขาดทุนกลายเป็นฝันร้ายที่ติดตามผู้ค้าอย่างไม่ลดละ ในกรณีก่อนหน้านี้ ไม่ต้องให้ความคิดเห็น หลังจากเกิดความสูญเสียแล้ว ผู้ค้าจะมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับการหยุดขาดทุน และไม่จำเป็นต้องมีใครมาสอนเขาอีกต่อไป อาจจะสามารถหยุดขาดทุนได้ด้วยตัวเอง

การประกันความเสี่ยงในการค้าขาย

ในกรณีหลังนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจและเป็นประเด็นที่ฉันอยากพูดคุยกับทุกคน ฉันจะยกตัวอย่างหนึ่ง: หากคุณทำประกันชีวิต บริษัทประกันจะเรียกเก็บเบี้ยประกัน เสียเท่าไหร่กัน? ประกันชีวิตจำนวนเท่ากัน 1,000,000 บาท จะมีเบี้ยประกันที่แตกต่างกันตามช่วงอายุ เบี้ยประกันสำหรับทารกใหม่เกิดจะสูงกว่าของเด็กเล็ก เบี้ยประกันจะเริ่มจากต่ำไปสูงในช่วงเด็กจนถึงวัยหนุ่มสาว แต่การเพิ่มของเบี้ยประกันจะไม่สูงมากนัก; เมื่อเข้าสู่วัยชรา ค่าเบี้ยประกันจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในการทำเช่นนี้ทำไม? เพราะกลุ่มคนในช่วงอายุที่แตกต่างกันจะมีอัตราการเสียชีวิตที่แตกต่างกัน นี่คือพื้นฐาน อัตราการตายของทารกใหม่สูงกว่าของเด็ก ดังนั้นทำให้เบี้ยประกันของทารกใหม่สูง ขณะที่อัตราการตายของวัยหนุ่มสาวต่ำกว่าทารกใหม่ ถึงแม้พวกเขาจะมีอายุมากกว่าทารกใหม่ แต่เบี้ยประกันจึงต่ำกว่า ในช่วงวัยสูงอายุ อัตราการตายจะสูงขึ้นอย่างกะทันหัน เบี้ยประกันก็สูงขึ้นตามธรรมชาติ ฉันเชื่อว่าถ้าจะทำประกันให้กับคนอายุ 120 ปี เบี้ยประกันอาจจะกินสัดส่วนถึง 80% ของจำนวนเงินประกัน

การหยุดขาดทุนเป็นการประกันการค้าขาย

การตั้งค่าราคาในบริษัทประกันไม่ได้ใช้มาตรฐานอายุตามปกติ แต่ใช้ตามอัตราการตายหรืออัตราการจ่ายสินไหมทดแทน คิดให้ดี อัตราการจ่ายสินไหมทดแทนคืออะไร? เป็นความน่าจะเป็นในการเจอเหตุการณ์ดังกล่าว โปรดทราบว่าที่นี่ได้แนะนำแนวคิดสำคัญเกี่ยวกับความน่าจะเป็น มันคือการหยุดขาดทุน? ก็คือการประกันการทำการค้าของตน โดยการใช้ความสูญเสียที่จำกัดเพื่อให้ได้กำไรที่คุ้มค่าทางทฤษฎี การตั้งค่าขนาดของการหยุดขาดทุนจึงเหมือนกับการตั้งค่าอัตราเบี้ยประกัน ซึ่งต้องมีการนำความน่าจะเป็นเข้าไปเกี่ยวข้อง ภายใต้เงื่อนไขความน่าจะเป็น มันจึงไม่ยากที่จะเข้าใจว่าทำไมการหยุดขาดทุนที่ 10 จุดอาจไม่ปลอดภัยกว่า 80 จุด แม้ว่า 10 จุดดูเหมือนจะขาดทุนน้อย แต่ความน่าจะเป็นในการเกิดเหตุการณ์นั้นสูงมากเกือบ 90% และในกรณีเช่นนี้ ใครจะกล้าพูดว่า "อัตราความน่าจะเป็นในการเรียกใช้การหยุดขาดทุนของฉันที่ 10 จุดจะมีแค่ 50%!" หากมีคนเช่นนั้น ฉันยินดีที่จะเดิมพันกับเขา ขณะที่การสูญเสีย 80 จุดดูเหมือนจะสูง แต่ความน่าจะเป็นมีแค่ 10% ดังนั้นลองคำนวณดู ว่าแบบไหนที่值得?