ความไม่สมดุลพื้นฐาน

ความไม่สมดุลพื้นฐานถูกนำเสนอครั้งแรกในข้อเสนอเบื้องต้นเกี่ยวกับระบบสกุลเงินระหว่างประเทศหลังสงครามของสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้มีการกล่าวถึงว่า การเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน “จะต้องทำขึ้นเมื่อมีความจำเป็นในการแก้ไขความไม่สมดุลพื้นฐาน” ในวันที่ 15 กันยายน 1943 คำศัพท์นี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของข้อความที่ได้รับความเห็นชอบเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนจากสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ ในขณะนั้น อังกฤษได้เสนอข้อความซึ่งกลายเป็นส่วนหนึ่งของข้อกำหนดในข้อตกลง และมีการพยายามกำหนดเงื่อนไขที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ควรพิจารณาเมื่อประเมินว่ามีความไม่สมดุลหรือไม่ มีการอภิปรายในเรื่องนี้ตามมาว่าจะสามารถออกแบบวิธีการตรวจสอบเชิงวัตถุได้หรือไม่ เพื่อที่จะสามารถกำหนดรูปแบบที่เหมาะสมของอัตราแลกเปลี่ยน ซึ่งความพยายามเหล่านี้ได้รับการยกเลิกต่อมาเนื่องจากเหตุผลทางปฏิบัติที่ไม่สามารถทำได้จริง.

ข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับความไม่สมดุลพื้นฐาน

กฎระเบียบของกองทุนการเงินระหว่างประเทศในมาตรา 4 (5) ระบุว่า “นอกเหนือจากการแก้ไขความไม่สมดุลพื้นฐาน ประเทศสมาชิกจะไม่ควรเสนอการเปลี่ยนแปลงราคาแลกเปลี่ยน” นับตั้งแต่การก่อตั้งกองทุน ซึ่งไม่ได้มีการให้คำจำกัดความคำนี้อย่างชัดเจน ในปี 1946 เมื่ออังกฤษเสนอให้กับกองทุนว่าเมื่อรัฐบาลของประเทศหนึ่งมีภารกิจในการให้งานครบถ้วน มาตรการใด ๆ ที่ช่วยปกป้องประเทศสมาชิกจากการว่างงานที่มีลักษณะเฉพาะระยะยาวหรือถาวร จะถือว่าเป็นการแก้ไขความไม่สมดุลพื้นฐานหรือไม่ กองทุนตอบตกลงว่าใช่ มาตรการเหล่านี้ถือเป็นสิ่งจำเป็นในการแก้ไขความไม่สมดุลพื้นฐาน รวมถึงเมื่อประเทศสมาชิกให้ความเห็นว่า การเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนเพื่อแก้ไขความไม่สมดุลพื้นฐานนั้น จำเป็นหรือไม่.

การอภิปรายในปี 1948

ในปี 1948 เรื่องนี้ถูกยกขึ้นอีกครั้ง เมื่อมีการเชื่อมโยงกับการลดค่าเงินของฝรั่งเศส มีการสอบถามจากกองทุนว่า จะคัดค้านการเปลี่ยนแปลงราคาแลกเปลี่ยนหรือไม่ ถ้าจากมุมมองของมัน การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวไม่เพียงพอในการแก้ไขความไม่สมดุลพื้นฐาน กองทุนได้ตอบรับว่า ในทางหลักกองทุนสามารถคัดค้านได้ แต่ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการเสนอการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนใด ๆ ประเทศสมาชิก “ควรได้รับสิทธิในการเสนอข้อสงสัยที่มีเหตุผล” คำถามเหล่านี้ยังคงอยู่ในสถานะดังกล่าวจนถึงการปรับปรุงข้อกฎหมายในปี 1976 ที่จาไมก้า ซึ่งในขณะนั้น ระบบอัตราแลกเปลี่ยนยังคงเป็นเพียงระบบที่เป็นไปได้ในระหว่างปี 1946 ถึง 1973 อย่างไรก็ตาม แนวคิดความไม่สมดุลพื้นฐานยังคงได้รับการรักษาไว้—และยังไม่ได้มีการให้คำจำกัดความที่ชัดเจน.

การศึกษาข้อเสนอของธนาคารการตั้งถิ่นฐานระหว่างประเทศ

อาจเพราะการกำหนดควรทำโดยธนาคารการตั้งถิ่นฐานระหว่างประเทศ (BIS) ที่เสนอในปี 1945 ว่าการตรวจสอบเชิงปฏิบัติที่เป็นไปได้ของแนวคิดนี้อาจเป็นว่า “ความไม่สมดุลไม่สามารถถูกกำจัดโดยวิธีการใด ๆ นอกจากการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน หากความไม่สมดุลดังกล่าวแน่นอนควรถูกมองว่าเป็นความไม่สมดุลพื้นฐาน”