โมเดลดูลี่ (Dooley Model)

โมเดลดูลี่ (Michael. P. Dooley) ร่วมกับ Haile และ Knight เชื่อว่าปัจจัยค่าใช้จ่ายจากกระบวนการทำธุรกรรมมีผลมากกว่าการพิจารณาความเสี่ยงและผลตอบแทนของสินทรัพย์เงินตราต่างประเทศเมื่อมีการตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดสรรสกุลเงินสำรอง เขาเชื่อว่าการถือสินทรัพย์เงินตราต่างประเทศในสำรองของประเทศหนึ่งนั้นขึ้นอยู่กับการไหลของการค้า การจ่ายหนี้เงินต่างประเทศ และการจัดการอัตราแลกเปลี่ยนที่ร่วมกันส่งผล

สมการการถดถอยของโมเดลดูลี่

สมการการถดถอยของโมเดลดูลี่คือ:

ซึ่ง: t=1, …, T (จำนวนระยะเวลา); i=1, …, n (จำนวนประเทศ); k=1, …, 5 (จำนวนประเทศที่ถือสกุลเงินสำรอง: สหรัฐอเมริกา, เยอรมัน, ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส, และอังกฤษ); s=1, …, 5 (สถานะการจัดการอัตราแลกเปลี่ยน); Ai,k,t: ส่วนที่ถือครองจากสินทรัพย์เงินตราของประเทศ k ในสำรองของประเทศ i ในช่วงเวลา t (จำนวนสิ้นปีที่คิดเป็นดอลลาร์สหรัฐ); TRi,v,t: จำนวนการค้ารวมในช่วงเวลา t (การส่งออกและนำเข้าระหว่างประเทศ i กับประเทศที่ถือสกุลเงินสำรอง v); Di,v,t: การจ่ายเงินชำระหนี้ในรูปของสกุลเงินของประเทศ v ในช่วงเวลา t; Ei,s,t: การจัดการอัตราแลกเปลี่ยนที่ประเทศ i ใช้ในช่วงเวลา t (เช่น การตรึงค่าเงินหรือการลอยตัวเสรี); i,t: จำนวนรวมของสกุลเงินสำรองที่ประเทศ i ถือในช่วงเวลา t (จำนวนสิ้นปีที่คิดเป็นดอลลาร์สหรัฐ); TTi,t: รวมค่าใช้จ่ายจากการส่งออก, ส่งเข้า และการจ่ายดอกเบี้ยในช่วงเวลา t.

การวิเคราะห์โมเดลดูลี่

โมเดลดูลี่ระบุว่าการถือสินทรัพย์เงินตราต่างประเทศในสำรองของประเทศนั้นเกิดจากการไหลของการค้า การจ่ายเงินต่างประเทศ และการจัดการอัตราแลกเปลี่ยนร่วมกัน โดยมีการคำนึงถึงสถานการณ์หนี้ของประเทศที่กำลังพัฒนา ทำให้โมเดลนี้มีความสมบูรณ์มากกว่าโมเดล Haile-Knight ในการปฏิบัติการถดถอย ดูลี่ได้ทำการถดถอยแยกตามลักษณะที่แตกต่างกันระหว่างประเทศที่กำลังพัฒนาและประเทศที่มีอุตสาหกรรม ทำให้ความเป็นไปได้ในการใช้โมเดลนี้มีการปรับปรุงอย่างมาก โมเดลดูลี่ถือเป็นโมเดลที่สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับการกำหนดสกุลเงินสำรองในปัจจุบัน

การประเมินโมเดลดูลี่

การจำลองความจริงของโมเดลดูลี่เป็นเพียงการประมาณการที่ใกล้เคียง โดยข้อมูลของตัวแปรอธิบายบางอย่างเป็นข้อมูลที่ใกล้เคียง และความคลาดเคลื่อนอาจมาก เช่น ในการคำนวณการไหลของการค้า ใช้โครงสร้างการค้าภูมิภาคเพื่อแสดงส่วนแบ่งของสินทรัพย์เงินตราต่างประเทศในการค้า ซึ่งไม่แน่นอน เพราะชุดสกุลเงินในการส่งออกและนำเข้าสำหรับประเทศหนึ่งไม่ได้ตรงตามโครงสร้างการค้าของประเทศนั้นอย่างสมบูรณ์ นอกจากนี้ เนื่องจากเป็นโมเดลคำนวณ โมเดลจึงไม่สามารถตอบคำถามว่า “เปอร์เซ็นต์ไหนที่ควรกำหนดในการจัดสรรสกุลเงินสำรอง” โมเดลนี้สามารถอธิบายได้แค่ “อะไรคือสิ่งที่เกิดขึ้น”